Kilka dni temu odszedł Tadeusz Szymków. Łączymy się ze wszystkimi, którzy smucą się z powodu tego odejścia.
LECH MOLIŃSKI: (..) Chciałbym zadać Ci pytanie, które dla mnie jest bardzo istotne. Chodzi za mną już jakiś czas, a wydaje mi się istotne do scharakteryzowania Tadeusza Szymkowa jako aktora – i jako człowieka. Kiedy oglądam filmy i spektakle z Twoim udziałem, odnoszę wrażenie, że jesteś chłopcem, uwięzionym w ciele dorosłego człowieka. Cierpisz na syndrom wiecznego chłopca, Piotrusia Pana?
TADEUSZ SZYMKÓW: (śmiech) Coś w tym jest, nie ulega wątpliwości. W tej chwili mam 50 lat, ale nikt mi nie daje takiego wieku. Czuję się znakomicie fizycznie, świetnie psychicznie – momentami (śmiech) – i tak sobie myślę, że mam ogromny optymizm, być może stąd wynika taki odbiór mojej osoby. Uważąm, że w ogóle warto uśmiechać się w życiu, nawet do siebie – już pomijam ten zawód. Słuchaj, a niech będzie we mnie ukryty ten Piotruś Pan! Dopóki on jest, mogę zrobić coś ciekawego.
Czyli przyznajesz się do pewnej niedorosłości. Połączyłbym to z wyprowadzką z Wrocławia. Jedno i drugie może być formą ucieczki. U Ciebie tak to wygląda?
Można tak stwierdzić.
Przed kim/czym ta ucieczka?
Może zabrzmi to trywialnie i dziwnie, ale ja całe życie uciekam przed sobą.(…)
[z wywiadu Lecha Molińskiego z Tadeuszem Szymkowem, „Wieczny chłopiec z pocerowaną duszą” NT02 ]
Choć od promocji 2go numeru NT minęło już sporo czasu, wciąż natrafiamy w internecie na materiały dotyczące tego wydarzenia. Zarzuci ktoś, że wciąż odgrzewamy to danie na nowo, do obrzydzenia. Tym razem proponujemy link do relacji pewnego blogera wrocławskiego, niejakiego Mikurdy, który w następujących słowach opisał to wydarzenie (link poniżej):
Ponad miesiąc staralismy się zostawić blog NT w spokoju, by nie naruszać przestrzeni przeznaczonej dla numeru trzeciego. Cieszymy się, że numer kobiecy spotkał się zainteresowaniem, choć sami – zmieniając na chwilę formułę – nie widzieliśmy, czy uda się zaskoczyć i przyciągnąć grupę czytelników artzinu. Końcówka roku nie jest dla nas absolutnie czasem, w którym moglibyśmy zwolnić i czekać na nowy sezon, rozpoczęły się już prace nad planowaniem numeru czwartego (informacje jeszcze w grudniu)!
Tymczasem przypomnijmy sobie wydarzenie z czerwca, a więc wspólną debatę NT, Rity Baum i Cegły, którą redakcja Cegły zamieściła na youtube.
Okazuje się, że materiał został zamieszczony w internecie dość dawno, sami nie wiedzieliśmy o jego istnieniu – odnaleziony przypadkiem, cieszy jeszcze bardziej !
Wywiady Oli Markiewicz z członkiniami wrocławskich organizacji kobiecych…Na początek BARBARA KARPIŃSKA i ANNA SALAMON z TWÓRCZEGO BABIŃCA…
Jeżeli myślimy o feminizmie w pozytywnym znaczeniu, to nasze działania można tak nazwać, bo rozwijamy się, chcemy stawać się lepszymi, bardziej świadomymi i pełnymi ludźmi po to, żeby być w lepszych relacjach z otoczeniem. Właściwie sensem naszego życia, moim, Pani, feministek i mężczyzn jest to, żeby stawać się lepszym człowiekiem. Natomiast jeśli mówimy o Kazimierze Szczuce i innych wojujących feministkach, to myślę, że to nie dla mnie. Doceniam kobiety, dzięki którym możemy studiować, głosować, ale we mnie nie ma ducha walki. Uważam, że jest w niej założenie, że ktoś musi przegrać. A przecież chodzi o to, żebyśmy współdziałały. Twórczy Babiniec nie ma charakteru feministycznego.
Dalszy ciąg wywiadów z przedstawicielkami wrocławskich organizacji kobiecych: czas na STOWARZYSZENIE AMAZONEK „FEMINA FENIX” i jego prezeskę MAGDALENĘ SALOMON.
Byłam leczona maksymalną dawką radioterapii, po której poważnie zachorowałam na serce. Naświetlanie zniszczyło mi zastawki i bezpośrednio rok po leczeniu lekarze nie dawali mi szans na przeżycie z powodu zniszczonego serca. Tak drastyczne jest leczenie nowotworu. Im więcej czasu mija, tym więcej ujawnia się schorzeń. Mnie, na przykład, zanika w obrębie naświetleń chrząstka w stawach, co powoduje silne bóle. Jestem już 5 centymetrów niższa. Cały kręgosłup mi siada. Osunęły mi się wszystkie żebra z tej strony, z której były naświetlane. Mam zwłóknienie płuc. Przy leczeniu uszkodzono mi tchawicę i przełyk, więc mam kłopoty z oddychaniem. Są chwile, kiedy nie mogę złapać ani wypuścić powietrza, to okropne wrażenie, szczególnie w czasie snu.
Część trzecia wywiadów: NIEFORMALNA GRUPA FEMINISTYCZNA DURGA i jej przedstawicielka NATALIA KOWBASIUK…
Zrozumiałam, dlaczego denerwowało mnie to, że w podstawówce, zwłaszcza w ostatnich klasach, moje koleżanki zmieniały tematy rozmów, gdy na horyzoncie pojawiał się któryś z kolegów. Przenosiły na niego całą uwagę. Miałam wrażenie, że zdobycie chłopaka to była dla nich sprawa życia i śmierci, towarzyskie „być albo nie być”. Dla koleżanek nic więcej się nie liczyło, a już na pewno nie przyjaźń z innymi dziewczynami.
Wywiad z RENATĄ SZOTT – przewodniczącą PARTII KOBIET w regionie wrocławsko – opolskim…
Według mnie, Gretkowska założyła partię dzięki aktywności kobiet, które przeczytały manifest. Są dziewczyny, które potrzebują politycznego zaistnienia. Chcą być słuchane, widziane, postrzegane jako partnerki w życiu politycznym, nie tylko społecznym. To one spowodowały, że Manuela zgodziła się zorganizować partię.
Ostatnia część wywiadów Oli Markiewicz – rozmowa z JOANNĄ ZIMMERMANN z ULICY SIOSTRZANEJ.
(Na zakończenie notka o autorce wywiadów)
Pod koniec ostatniego wyjazdu były też warsztaty drag kingowe, które prowadziła Megi Farat i Ola Gąsior. Są jedynym taki zespołem w Polsce. Występują jako Da Boyzz. Na zajęciach przebrałyśmy się za drag kingi, uczyłyśmy się jak odbywają się ich występy i na koniec miałyśmy swoje show. Moja mama kiedy pierwszy raz zobaczyła mnie w pełnym przebraniu, na początku nie poznała swojej córki! Parodiowałyśmy piosenkę „Suczki” zespołu Ascetoholics. Uznałyśmy, że to najlepsza piosenka do takich celów.
Projekt Łukasza Gosiewskiego„Boskie resztki, czyli czego nie zje Bóg, Człowiek dokończy”, może stać się fenomenem nie tylko w skali kraju, ale i w skali globu. Czego dotyczy, jak będzie przebiegał, jakie są jego podstawy – tego dowiecie się z wywiadu z autorem. (ZAPRASZAMY DO WNĘTRZA POSTU)
Słuchając narracji Gosiewskiego, nie ma wątpliwości, że mamy do czynienia z intelektualnym gigantem, który ze zręcznością łączy wielowątkowość, wielonurtowość refleksji postmodernistycznej, z wiarą w potrzebę dekonstrukcji i rekonstrukcji rzeczywistości. Czy to tylko animacja, refleksja filozoficzna (na bardzo wysokim poziomie merytorycznym), czy może już projekt zmiany??? Przynajmniej zmiany w myśleniu o sacrum, profanum, religii i ich wpływie na funkcjonowanie nowoczesnych społeczeństw.
Mamy nadzieję zostać patronem projektu, możecie być pewni, że na blogu NT pojawi się wkrótce jeszcze więcej informacji na temat projektu Łukasza Gosiewskiego.
Dla wszystkich czytelników i sympatyków NT jasne jest, że takiego zlotu osobistości kultury nie można przegapić, a mowa oczywiście o FESTIWALU OPOWIADANIA. Gdyby nie newsletter z BWA Awangarda, chyba byśmy to przegapili, choć jest to ważne wydarzenie dla miasta, z którym NT czuje się związane, a więc nadrabiając: w poście program festiwalu. Najlepsze jeszcze przed Wami !
finał czwartej edycji festiwalu: 2-12 października2008, WROCŁAW
wystąpią autorzy z polski, albanii, portugalii, węgier, bośni, irlandii, anglii, niemiec, szwecji i ukrainy.
centrum festiwalu: BWA Awangarda
Z wielką radością informujemy, że prace nad kalendarzem pokolenia młodych Amazonek „Niejedna z jedną” zostały zakończone! Rezultat pracy Doroty Kiałki i Agnieszki Kłos będzie można obejrzeć już 3 października 2008 r. w sali Mieszczańskie Starego Ratusza we Wrocławiu o godzinie 17.00. Wernisaż połączony będzie z promocją dwóch kalendarzy, które powstały w ramach projektu: ścienny i biurowy. Przeczytajcie o szczegółach przedsięwzięcia…
Do 17.08 można we Wrocławiu zobaczyć najnowsze prace Petera Fussa, który ponownie „zawitał” do stolicy Dolnego Śląska, tym razem w ramach międzynarodowej wystawy sztuki miejskiej Artyści Zewnętrzni – Out of Something (BWA). Fuss zaszczycił nas ostatnio współudziałem przy NT02, teraz po raz kolejny można spotkać się z jego sztuką. Polecamy oczywiście całe uniwersum wystawy, która stanowi ważne, wakacyjne wydarzenie kulturalne.
Kolejnym wydarzeniem jakie poleca Nowe Tworzywo jest:
PODWODNY WROCLAW
100% NON-PROFIT INDEPENDENT FESTIWAL
Garść informacji od organizatorów:
Zapraszamy mieszkancow miasta, kazdego, kogo Wrocław fascynuje i przyciaga, do wspoluczestniczenia w dzialaniach, w ktorych jest obecny duch, klimat tego miasta.
Podwodny Wrocław to spotaniczny i otwarty w formule, czerpiacy z doswiadczen i etosu alternatywnego obiegu kultury, festiwal.
Rozni nas styl, materia artystycznych działan, zainteresowania, laczy zas przekonanie, ze miedzy tworca, odbiorca sztuki i kontekstem działan – w tym przypadku kontekstem jest Wroclaw – istnieja delikatne wiezi, ktore nalezy pielegnowac, a nie zrywac i uniewazniac.
Podwodny Wrocław nie aspiruje do rewizji i tworzenia artystycznych kanonow, uczestnictwa w polityczych i ideowych sporach oraz wyscigach. Jest głosem i manifestacja srodowiska, ktore na swojej podwodnej mapie umiesciło Wroclaw.
BRESLAU CV
Międzynarodowa platforma tożsamości
Porównanie i różnica
Kuratorki: Agnieszka Kłos i Jola Bielańska
Poczucie tożsamości to kategoria ponadnarodowa. Interesuje nas jak
konstruują i przeżywają ją współcześni artyści z różnych stron świata.
Jako kuratorki projektu chcemy zająć się rewitalizacją Wrocławia jako
miasta – ważnego symbolu sztuki współczesnej, które zniknęło z mapy
sztuki w latach 90 XX wieku.
Nasz projekt pozwala spojrzeć na historię z nowej perspektywy i
odsłonić pewien paradoks XX wieku: historia sama pozostaje bezsilna
wobec swoich faktów. Dlatego w jej opisywaniu tak bardzo liczy się
kompilacja i wielogłos. Chcemy przyjrzeć się w jaki sposób współcześni
artyści rozumieją takie kategorie jak: porównanie i różnica, które
składają się na poczucie tożsamości XXI wieku.
„Breslau CV” nawiązuje do formy pisania życiorysu miasta. Chcemy
odsłonić historię Wrocławia i zaprezentować jego współczesność.
Projekt ma szansę przetrwać i wpisać się na trwałe w wydarzenia
kulturalne miasta, bo opisuje je w najbardziej atrakcyjny dla ludzi
sposób.
„Breslau CV” ma stać się wizytówką artystyczną Wrocławia, w którym
udział stanie się dla artystów pewnym wyróżnieniem. Chcemy, żeby nasz
projekt zaistniał w jak największej ilości życiorysów liczących się na
świecie artystów. Zobaczcie program! (more…)
W poniedziałek, w Gazecie Wrocławskiej ukaże się artykuł Marty Wróbel na temat „mapy” wrocławskich periodyków kulturalnych, także o Nowym Tworzywie. Zapraszamy do lektury i refleksji.
Rita Baum, Bruno Lef Lewin, którzy przewijali się co chwilę w naszej, zeszłotygodniowej dyskusji we Włodkowica 21, to fantomy tworzące legendę „Rity” i „Cegły”, postaci fikcyjne, zbiory znaczeń, figury dające wielkie możliwości do kreatywnych żartów, happeningów „z jajem” i na poważnie…Może i Nowe Tworzywo potrzebuje takiego wymysłu? Może Nina Tworzywo – zasugerowana przez Urszulę Glensk, mogłaby zacząć „żyć” na takich samych zasadach jak jej „sąsiedzi”: Rita i Bruno ?
We wrocławskich mediach pojawiła się pierwsza relacja z TWORZYMY NOWE. Zapraszamy do przeczytania tekstu autorstwa Arlety Staszak z portalu mmwroclaw.pl (link poniżej):
Wszyscy, którzy nie posiadają jeszcze najnowszego numeru NT, a nie chcą się fatygować mailowo, mogą znaleźć je w kawiarni – księgarni – galerii ZŁE WYCHOWANIE (Plac Kościuszki 12 – była Cepelia). Zapraszamy do tego miejsca nie tylko po NT. Jednocześnie dziękujemy załodze ZŁEGO WYCHOWANIA. Będziemy informować o innych miejscach, w których pojawi się periodyk.
Rozpoczynamy kolejną akcję, mającą na celu umieszczenie NT w katalogu czasopism kulturalnych na Witrynie Czasopism. Jak wszystkim wiadomo, jest to jedyny taki katalog w Polsce, zrzesza uniwersum papierowych mediów kulturalnych, od największych rynkowych tuzów, do lokalnych, nieregularnych, sytuacyjnych efemeryd.
Nowe Tworzywo 